آل سبیعآل سبیع، خاندانی از سادات حسینی حاکم بر مدینه منوره در قرن پنجم بودند. ۱ - نام‌های دیگر آل سبیعبدانان سبیعیه و سبعه نیز گفته می‌شود. ۲ - حکمرانیآنان از شاخه‌های اشراف حسینی، فرزندان سبیع بن مهنا الاکبر بن داود، حکمران مدینه هستند. وی دو پسر به نام‌های مهنا و عماره بر جای نهاد [۲]
یمانی، احمد زکی، موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۳۹.
و کسانی از نسل او بر مدینه حکمرانی یافتند. منظور بن عماره تا سال ۴۹۵/۴۹۷ق. که درگذشت، حکمران مدینه بود. پس از او فرزندش جانشین وی شد. نسل او به دو شاخه ظوالم که خود به آل حیار و آل طراد و شاخه رمحه (فرزندان رمیح بن راجح بن مهنا) قسمت شدند که تا سده یازدهم ق. در مدینه و پیرامون آن ساکن بودند. [۳]
یمانی، احمد زکی، موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۱۳۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعحوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، برگرفته از مقاله «اشراف حسینی». |